donderdag 22 oktober 2009

dwangbuis.

Doe bij een wel erg maffe collega zijn witte stofjas anders om aan en bind zijn armen op de rug .
Gevolg, ge hebt een dwangbuis gecreëerd.
Dat was het gevolg van even dollen in de middag pauze.
Even ter info.
Ik ben als uitzendkracht werkzaam bij wie me ook maar hebben wil, en daardoor kom je wel eens op plekjes waar ik nog nooit gewerkt heb.
Zo ook bij deze inlener.
Met een witte jas aan en een haarnetje op volgens de normen, staat Kraker aan de lopende band.
Het produceren en verpakken van kruidnootjes , bij een grote producent van food product.
Een hele ervaring op zich, en weer eens een nieuwe uitdaging, al moet ik zeggen dat mijn hart echt in de techniek licht.
Helaas de fietsen fabrikant waar ik onlangs te werk was gesteld, heeft me naar huis moeten sturen wegens materiaal armoede.
Tja dat is vet jammer maar , zoals op dit moment overal gebeurt in het bedrijfs leven is kraker een wegwerp medewerker van de hedendaagse recessie maatschappij.
Niet een erg prettig gevoel om dan weer hier , dan weer daar te werken , maar je moet wat en thuis zitten is nou ook weer niks. En stickers plakken kan altijd nog.
Nee nu eens totaal wat anders, pepernootjes verpakken voor een oude man uit een warm oord, die Hollandia elk jaar weer met zijn bezoekjes vereert.
Jahahaa dat is weer eens wat anders dan de assen van de wielen van de banden van de fiets van fiets van pa.
Leuk? , mwha , een ervaring ja!
Oké terug naar vandaag.
De dwangbuis paste geweldig , en aangezien zijn psyche toch al enigszins was aangetast , was deze grap ook weer erg geslaagd.

Kraker.

Geen opmerkingen: