dwangbuis.

Doe bij een wel erg maffe collega zijn witte stofjas anders om aan en bind zijn armen op de rug .
Gevolg, ge hebt een dwangbuis gecreëerd.
Dat was het gevolg van even dollen in de middag pauze.
Even ter info.
Ik ben als uitzendkracht werkzaam bij wie me ook maar hebben wil, en daardoor kom je wel eens op plekjes waar ik nog nooit gewerkt heb.
Zo ook bij deze inlener.
Met een witte jas aan en een haarnetje op volgens de normen, staat Kraker aan de lopende band.
Het produceren en verpakken van kruidnootjes , bij een grote producent van food product.
Een hele ervaring op zich, en weer eens een nieuwe uitdaging, al moet ik zeggen dat mijn hart echt in de techniek licht.
Helaas de fietsen fabrikant waar ik onlangs te werk was gesteld, heeft me naar huis moeten sturen wegens materiaal armoede.
Tja dat is vet jammer maar , zoals op dit moment overal gebeurt in het bedrijfs leven is kraker een wegwerp medewerker van de hedendaagse recessie maatschappij.
Niet een erg prettig gevoel om dan weer hier , dan weer daar te werken , maar je moet wat en thuis zitten is nou ook weer niks. En stickers plakken kan altijd nog.
Nee nu eens totaal wat anders, pepernootjes verpakken voor een oude man uit een warm oord, die Hollandia elk jaar weer met zijn bezoekjes vereert.
Jahahaa dat is weer eens wat anders dan de assen van de wielen van de banden van de fiets van fiets van pa.
Leuk? , mwha , een ervaring ja!
Oké terug naar vandaag.
De dwangbuis paste geweldig , en aangezien zijn psyche toch al enigszins was aangetast , was deze grap ook weer erg geslaagd.

Kraker.

Aquafietsen

In de loop der jaren heeft kraker een behoorlijke horeca spoiler ontwikkeld.
Ach je kent dat wel, hier een hapje en daar een drankje.
Tja dan moet ik niet gaan lopen zeuren dat mijn knoopjes de laatste tijd spontaan van mijn blouse of overhemd springen, want dat hoort er dan gewoon bij.
Nu is het een algemeen fijt dat intensief bewegen goed is voor de conditie en veel bewegen zorgt ook nog eens voor een goede vet verbranding. Helaas smelt de Croma niet vanzelf van mijn buik en billen, waardoor ook ik er aan moet gaan geloven.
Ik zal vaker de trap moeten nemen en voortaan op de fiets naar het werk. ( ahum)
Dat laatste schiet er nog wel eens bij in waardoor ik snel de brommer of de Spartamet uit de schuur haal om dat ik weer eens te laat van huis ben gegaan.
Na kwam een goede collega met een leuk voorstel .
Ga eens Aquafietsen !, Aqua wattes? Fietsen !
Oké ik Aquafietsen dus, en ik moet toegeven dat is leuk ! .
Gisteren woensdag om kwart over vijf in het zwembad, omkleden douchen en dan uitleg over wat nou een Aquafiets is.
Wel nu, het is een soort home trainer waar transport wieltjes aan zitten , waardoor je deze fiets in het water kan transporteren. Het is immers een aquafiets weet u nog?
Oké , eenmaal op de fiets in het water werd op lekkere muziek een soort spinning gedaan wat best een behoorlijke inspanning was voor de beginnende kraker. Het tempo werd al snel opgevoerd en ook de weerstand van de fiets werd steeds zwaarder. En dan hang je op het laatst helemaal op je fiets te zwoegen en te zweten, maar wie mooi wilt zijn zou moeten pijn lijden.
No pain no gain zeggen ze in de sport wereld.
Ik heb erg genoten van deze bijzondere manier van fietsen , goed voor de conditie en voor herhaling vatbaar.

We houden contact.



Kraker.

schrik schrik sleutels kwijt.

Hallo Allemaal.
Tijd geleden dat ik weer eens wat van me heb laten horen is het niet?
Wel nu, vandaag een waar avontuur beleefd met gelukkig een goede afloop, dus leek het me wel leuk om dit even te gaan bloggen en het te delen met jullie.
Vanmiddag had ik vrij af genomen om mijn steun te kunnen betuigen bij de landelijke actie van het FNV om de AOW leeftijd op 65 te kunnen houden.
En zo kwam het dat kraker op zijn spartametje onderweg was naar de locatie waar deze manifestatie werd gehouden. Het weer was knap nat, maar gelukkig had ik mijn regenbroek aan om erger te voorkomen. Oké laat ik het verhaal wat gaan inkorten. Na dat de Actie ten einde was, tufte en pruttelde ik mijn weg naar huis. Thuis aangekomen kreeg ik het wel erg benauwd.
Wat bleek, sleutels weg foetsie nergens te bekennen. Shit dit kan niet waar zijn.
Liggen ze dan nog in die tent waar ik geweest ben?, Snel kijken dus.
Nee helaas niets gevonden.
Nadat ik mijn telefoon nummer achter liet voor het geval dat, pruttelde ik dezelfde weg terug naar het baasje om te constateren dat mijn sleutels daar ook niet lagen.
Tja, wat nu ! Dezelfde weg maar weer naar huis en hel goed kijken of ik ze zie liggen , je weet het immers nooit.
Nee helaas ! , niks gevonden onderweg.
Aaaaaaargh alle sleutels zitten aan dat bosje, van het huis, de brommer, personeel kluisje, brievenbus, ach teveel om op te noemen en nu was ik alles kwijt.
Politie en stadswacht dan maar proberen om hier melding van te doen en te checken of ze iets gevonden hadden.
Niets en het kom vanmiddag maar eens terug om te controleren of er dan iets is gevonden.
Zoals ik al zij , is alles gelukkig goed gekomen.
Vanmiddag belde ik naar het bureau om te checken, en ja hoor gevonden !
He, Gelukkig .
Mijn sleutels weer terug, mijn middag naar de kloten en jullie een leuk blogje.
In het vervolg wat beter opletten waar ik ze in stop want de 2 e keer is mijn bescherm engel wel heel misschien een straatje om ;-).

Kraker.