Verlies en Verdriet

Pfffffffffffffff .
De laatste weken ging het allemaal erg hard om alles te verwerken.
Op Koninginnedag reden baldadige snelheidsduivel de kat van mijn vriendin dood.
Politie gebeld en het kenteken doorgegeven, het is geen misdrijf dus ze doen lekker niks de Flikken.
De Dieren ambulance gebeld , ze mogen geen dode dieren vervoeren de Ukkels.
De gemeente was niet bereikbaar en die gebruiken het beest als diervoer, nou daar wil je niet eens aan denken . De volgende dag heb ik zelf het beest maar begraven in de tuin, ook dit mag niet.
Vervolgens is het wat stiller in het huisje van Vriendin Y.
Misschien wat raar om te bedenken wat een plezier je huisdier je kan geven?, nou niet raar hoor ! .
Heel veel mensen genieten dagelijks van een knuffel van kat of lik van zijn of haar Hond.
Tot dat zo'n dier dan plat gejakkerd word dan is het stil in huis.
Maar dan begin je weer van voren of aan .
Je kijkt of er weer nestjes met jonge poesjes zijn en gaat vervolgens weer door met de dagelijkse dingen. Het leven gaat door is het niet ? .
Het eerste leed is nog niet geleden of het tweede en grote verdriet kondigt zich aan.
Het overlijden van onze stiefvader.
Veel te vroeg nog, 65 jaar !
Hij was al erg lang ziek, en dan komt er ineens een einde aan zijn ziekte.
Voor hem een verlossing, voor moeder en ons een leegte.
Pa We zullen je enorm gaan missen, al was je dood een verlossing van je lijden.
Dingen waar je niet zo graag over Blog of schrijft, maar schrijven helpt soms om dingen te verwerken. Ik schrijf dit dan ook om het allemaal te verwerken en het een plek te geven.
Net zo als ik het fijn vind om mijn belevenissen van tijd tot tijd op schrift te zetten of om het met jullie op dit weblog te delen, zo schrijf ik soms ook minder leuke dingen.
Tja en dan lezen jullie na niets van ons gehoord te hebben ineens dit vervelende en verdrietige weblog. In ieder geval helpt het mij om mijn verdriet en pijn , leegte en gemis een plekje te geven.

Dank je wel !

Kraker.