woensdag 31 oktober 2007

Ziekte dag 3


Hallo allemaal .

vandaag heb ik niet zo heel erg veel gedaan.

Het bleef een beetje met proberen om wat te gaan lopen ondanks de knetterende koppijn. Tja de griep is nog helemaal in mijn lichaam en ik voel me al heel snel erg vermoeid en wil gaan slapen. Lijkt me ook het beste om van die rot griep af te komen.
Ik moest vandaag dus even naar de super voor wat kleine boodschapjes, iets wat je gewoon moet doen als je alleen bent want ik ga me niet zelf uithongeren no fucking way. Nou ja dan ook maar gelijk een aangetekende brief op gehaald bij het post agentschap. Het betreft een uitspraak van een bezwaar die ik gemaakt had tegen mijn her indicatie van het CWI. Als iemand in een SW bedrijf werkt en daar na 1998 is aangenomen wordt je om de 2 jaar geherïndiceerd . val je er aan de onderkant uit ( zeg maar een te grote beperking om zelfs nog in een Sw bedrijf te kunnen werken) dan vervalt je indicatie WSW en krijg je vervolgens een WAO uitkering . Bij mij is het echter al heel lang dat ik aan de bovengrens zit. IK kan volgens het CWI weer passende arbeid verrichten zonder de nodige aanpassingen. op zig erg mooi maar het gaat wel ten koste van mijn inkomen nu !. en met 2 kids wil je wel zekerheid lijkt me. Dus bezwaar aangetekend , helaas het heeft niet geholpen. Oke het zij zo , Het SW bedrijf pakt de verdere reïntegratie op Tenminste dat zegt het CWI , Maar doe ze dat ook. Kijk daar maak ik me een beetje zorgen om. Ik hoop niet dat ze me straks een 2 hupsakee de straat op sturen want dan zit je in de WW. Heb ik geen zin in, wie wel. Nou ja ik blijf er positief onder ( moet ook wel ) en ga normaal door met ademen.


Toedeloe.

Kraker.


dinsdag 30 oktober 2007

Wegens ziekte even niks anders te melden dan wat humoristische plaatjes

Tja daar lig je dan in je bed met griep .

Het zal wel weer overgaan maar vervelend is het wel.

Om me zelf wat op te vrolijkken ( en jullie ook ) heb ik wat rond gehannest op het web voor grappige plaatjes.
En ik mag zeggen, het lijkt me erg pijnlijk als het mis gaat

maandag 29 oktober 2007

Een knuffel

Een knuffel:hugging:

Een knuffel is zo fijn,
Een knuffel voelt zo goed.
Een knuffel omdat het mag,
Niet omdat het moet.

Een knuffel geeft je warmte,
Van twee armen om je heen,
Even iets met z`n tweetjes,
Even niet alleen.

Een knuffel vergeet de zorgen,
Vergeet de wanhoop en de pijn.
even twee armen om je heen,
Voelt soms zo ontzettend fijn.

Een knuffel kost je niets,
Ja, een minuutje van je tijd.
Maar het geeft je zoveel kracht,
Om weer door te gaan in de strijd.



Je bent zojuist geknuffeld !!:grouphug:

maandag 22 oktober 2007

JOTA Jamboree on the Air


JOTA” Jamboree on the Air”

Het hele weekend stond in het teken van de jaarlijkse jota en ik mag zeggen het was een fantastisch weekend.

Wat is dat nou jamboree of the air of jota.

Jamboree of the air of ook wel afgekort tot JOTA is een evenement voor de scouting om via radio wereldwijd contacten te leggen met andere scouting groepen. Radio zendamateurs stellen hun zendstation beschikbaar aan de lokale scouting afdeling zodat scouts samen met de Radio zendamateur verbindingen kunnen maken over de gehele wereld en zo kunnen vertellen over hun scouting groep, om vervolgens van de andere scouting groep ( het tegen station) te horen wat hen allemaal doen als scoutinggroep. Vol enthousiasme spraken de scouts over het leggen van knopen , het bouwen van torens en hoe hoog deze was , Het spel wat ze gingen spelen en nog veel meer. zaterdag overdag werden er allerlij activiteiten gedaan en was er volop te doen.
Van al dat gedoe kreeg je als scout natuurlijk best wel veel trek en daarom stond er later in de middag een hele grote pan met macaroni voor hen klaar wat met veel enthousiasme werd leeg gegeten. Voor de leiding was er stamppot boerenkool ( hoe kon het ook anders ). na het eten in de avond was er een lasergame spel die je met je zaklamp kon spelen. De bevers, welpen, scouts en explorers hadden die middag een elektronica printjes in elkaar geknutseld wat een licht detectie sluis was. Zodra er licht van een zaklamp op viel ging er een lampje branden en begon het te piepen. Jullie begrijpen het al dan was je af. Het was een leuk gezicht hoe ze elkaar achterna zaten met hen zaklamp. Vele werden geraakt en toen iedereen af was werd het tijd om te gaan slapen.

De volgende dag ( zondag ) was het tijd om het zendstation weer af te breken, en ook de scouts gingen weer naar huis. Maandag moesten de kinderen weer naar school en de leiding weer werken.

Zo tot zover het scouting weekend jota verslag.

Op naar volgend jaar .










Kijk eens op de site van scouting de esdoorn







vrijdag 19 oktober 2007

Teleurstelling

Deze maand werk ik al weer vier jaar bij een SW bedrijf.
Vanwege mijn arbeid handicap was dit voor mij vier jaar terug de beste keuze.
Nu vier jaar verder, gaat het gelukkig weer de goede kant op met me waardoor ik probeer te reintergeren in het reguliere arbeid proces.
Het detachering project met de watermeters is al weer een tijdje van de baan en ondergetekende is met een nieuwe functie bezig namelijk postbezorger.Een functie binnen het SW bedrijf.
Aan deze functie alsmede gekoppeld een loonschaalverhoging, eindelijk wat meer salaris waardoor ik ook weer wat meer voor mijn kinderen kan betekenen.
De afgelopen 2 maanden waren proeftijd. deze week zou ik een evaluatie gesprek krijgen wat door omstandigheden moest worden verplaatst. Vandaag vroeg ik er zelf maar eens om.
Al jaren knok ik voor een betere financiële positie voor de SW medewerkers die net als ik op het randje van het minimum van het minimum balanseren en nog net niet failliet worden verklaard. Te veel om van dood te gaan, te weinig om van te leven. Vandaag de zoveelste teleurstelling.
Na twee maanden van mijn uiterste best doen vindt ik het meer dan rechtvaardig dat ze me mijn verdiende contract geven met de daaraan gekoppelde loonsverhoging van een paar euro tientjes.
die euro tientjes zijn erg hard nodig waardoor ik mijn kinderen wat vaker zou kunnen zien of wat meer met ze weg zou kunnen. Het SW bedrijf denkt er heel anders over en plakt er nog een maand proeftijd aan vast. iets wat mij totaal teleurstelde en erg verdrietig maakte. Ik knok er zo zo voor, weer niks voorlopig. Snel de telefoon gepakt en even de vakbond gebeld?
Wat blijkt deze peroeftijd is nietig, het staat niet op papier en aan een interne functie een nieuwe proeftijd koppelen van twee maanden is voor de bond ook al dubieus. Er dan vervolgens nog een maand aan vast pakken is al helemaal uit den boze. Mocht het zo zijn dat ze vervelend gaan doen, wil de bond me heel graag gaan bijstaan. Ik hoop dat het allemaal goed zal gaan komen.
Ik vindt het erg oneerlijk dat ze een hard werkende alleenstaande vader met een minimum, die knokt voor zijn kinderen en probeerde om zich iets op te werken zodat hij zijn kinderen ook iets meer kan geven, ze hem de kans afpakken of niet gunnen want daar lijkt het op.

Dit moest ik echt even kwijt.

Jullie mogen hier op reageren maar het hoeft niet.


Kraker.

donderdag 18 oktober 2007

Mooi gedicht.

Op mijn werk kom ik vaak bij mensen aan de deur, en zo liep ik naar een adres toe toen ik dit gedicht bij hen aan de voordeur zag hangen.

Ik wil het zo graag met jullie delen omdat het zo mooi is.

Thuis



Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent.

Een weiland, vergeten
langs duinen en bosrand,
iemand buigt tussen jou
en een feest - op zoek
naar de wijn, een gezicht
wordt zijn eerste woorden,
wat geschreven werd voor jou
door een nooit gevoelde hand.

Alsof je dit al kende
voor je het zag. Er geweest was
voor je er zou komen.



zo thuis

©Kees Spiering

Begrijp je nu waarom ik het zo graag wilde delen met julie?

Hij is zo mooi.

werk ze vandaag en tot blogs.

zaterdag 13 oktober 2007

In afwachting van, en ja hoor daar was ie dan


Vandaag in de briefenbus het volgende.
Mijn proces verbaal van het achterlichtje drama een week of twee geleden.
Ik zal hem even via telebankieren betalen.
35 euro , ja da's weer een etentje minder bij de WOK.
Zal ik het dan ooit nog eens leren me aan de wet te houden hahaha :-P

fijn weekend.

kraker

donderdag 11 oktober 2007

time of the seasons

Gek he, dat ik zo af en toe wordt ingehaald door mijn verleden.
Gedachten die ik eigenlijk probeer te verdringen.
Waarom? , ik zal een tipje van de sluier oplichten.
Al heel jong woonde ik geloof dat ik een jaar of vijf of zes was, woonde ik in kindertehuizen en heb daar het een en ander meegemaakt. Het lijkt er soms op of ben ik me daar een beetje kwijt geraakt.
En op bepaalde tijden krijg ik van die flashbacks die me er aan herinneren dat ik een van die jongens was die zijn tijd heeft gesleten in diverse kinder tehuizen.
Zou ik ge traumatiseert zijn geraakt door dit alles?, ik kan u het antwoord niet geven.
Ik weet het niet. Het blijft me achtervolgen, en wat ik ook probeer soms overvalt het mij.
Zou ik een veteraan zijn op het gebied van uit huis plaatsing? , Misschien, ik weet het niet.
Of zou ik een hippie zijn ? , Geen idee.
Bepaalde nummers uit de tijd van de jaren 60 herinneren me weer aan die tijd dat ik als jongen ver van huis en van zijn ouders probeerde te overleven en knokte om er niet aan onder door te gaan.
Ik heb me altijd weten te redden zelfs nu maar zo nu en dan komt het gevoel weer even naar boven.

ik wil graag het volgende nummer aan deze tijd opdragen.

Luister naar Time of the seasons van the zombies.

Gek he? dat ik altijd bij dit nummer in gedachten terug keer naar die tijd.
Het nummer komt uit 1968, ik ben geboren in dat jaar, misschien draaide mijn moeder het vaak in mijn baby tijd, net als die domo vla tune wat ik voor mijn dochter draaide en wat ze nu helemaal mee kan zingen ( zie blog DOMO Vla ).

hier de songtekst

It's the time of the season
When the love runs high
In this time, give it to me easy
And let me try
With pleasured hands

To take you and the sun to
Promised lands
To show you every one
It's the time of the season for loving

What's your name?
(What's your name?)
Who's your daddy?
(Who's your daddy? He rich?)
Is he rich like me?

Has he taken
(Has he taken)
Any time
(Any time to show)
To show you what you need to live?
Tell it to me slowly
Tell you what?
I really want to know
It's the time of the season for loving

What's your name?
(What's your name?)
Who's your daddy?
(Who's your daddy? He rich?)
Is he rich like me?

Has he taken
(Has he taken)
Any time
(Any time to show)
To show you what you need to live?
Tell it to me slowly
Tell you what?
I really want to know
It's the time of the season for loving

Doe rustig aan mensen, geniet van het leven.
Het duurt maar even.

Kraker.

maandag 8 oktober 2007

skûtsjesilen

Skûtsjesilen luid de opening tekst van dit weblog.

Een beetje vreemde opening , het jaarlijkse evenement is alweer een aantal maanden voorbij.

Toch vandaag zondag 7 oktober 2007 heb ik samen met collega's een leuk zeiltochtje kunnen maken, op het Friese water in het Friese skûtsje De Roos van Dekema uit Koudum.

Onze werkleider had een leuke zeiltocht georganiseerd en een ieder had er erg veel zin in.

Vanmiddag om twee uur werden we met z'n allen verwacht, en oke we waren iets te laat maar dat mocht de pret niet drukken. Immers het was prachtig weer, echt een dag om lekker op het water te zijn. Met z'n allen klommen we aan boord om ons af te zetten van de vaste wal. Helaas was er vandaag weinig wind maar skûtsjes hebben een enorm zeil, waardoor enkel een gering zuchtje wind voldoende is om het vaartuig in beweging te brengen. Eenmaal op het water met enkel de wind die het schip voort blaast, is er de stilte en de natuur. Zo ontzettend mooi en vredig, Echt een ontspanning uitje . na afloop was er het apres-skûtsje en hebben we met z'n allen een glaasje en koffie of fris gedronken tot het weer tijd was om huiswaarts te keren. Moe en voldaan denk ik terug aan een prachtige dag.

Iedereen die dit mogelijk hebben gemaakt hartelijk dank voor deze gezellige en leuke dag .

De Namen van de bemanning zijn te lezen op de website van http://www.lieuwedejong.nl/

Hier is ook alle informatie te vinden omtrent het skûtsje.

woensdag 3 oktober 2007

Nancy wacht in het park

Je buurman maait gras en de kinderen zijn allen op pad,

Je zou kunnen zeggen ik moet even weg naar de stad.

Je kijkt op de klok bijna vier bent nerveus en verward,

je vrouw breng de thee en Nancy wacht in het park.

Je kijkt uit het venster en denkt je zegt tijd om te gaan,

je zou nu met haar naar het bos of de hei kunnen gaan.

Waarom niet nog eenmaal een laatste betoverende dag,

Je grijpt naar de sleutel van de auto maar toch blijft je hart

En Nancy wacht in het park.

Nancy wacht in het park, maar ze blijft daar alleen en ze zal jouw nooit weder zien,

Nancy wacht in het park maar jij nam het besluit om haar niet meer te zien.

Je pakt dan een tijdschrift maar je leest niet meer wat er staat,

Je denkt als ik nu ga dan kom ik nog net niet te laat.

Je zoekt sigaretten de lucifer breekt in je hand,

Je wilt haar vergeten maar voelt dat het niet zo vlug kan

en Nancy wacht in het park.

Nancy wacht in het park, maar ze blijft daar alleen en ze zal jouw nooit weder zien,

Nancy wacht in het park maar jij nam het besluit om haar niet meer te zien.

je moet altijd weer aan haar denken dat kwelt je maar dan,

zie je je vrouw naast je staat vragend kijkt ze je aan.

Dan denk je het wordt nu tog tijd dat ik haar alles zeg,

Maar jij vind geen woorden je drukt slecht heel innig haar hand.

en Nancy wacht in het park.

Nancy wacht in het park, maar ze blijft daar alleen en ze zal jouw nooit weder zien,

Nancy wacht in het park maar jij nam het besluit om haar niet meer te zien.


maandag 1 oktober 2007

even een weekje vrij

Zo het weekend is weer om, tijd om weer aan het werk te gaan.
Voor een ieder die weer aan de slag moet, doe rustig aan.
Laat je niet opjagen.
Ik neem het er even van.
Deze week heb ik vakantie.
Ik moest nog wat verlofdagen opmaken vandaar.

Groetjes.

Kraker.