Het is weer weekend

Hoi allemaal.
Zo het is weer weekend
Voor de een was de week niet om te krijgen en kroop de tijd voor de ander vloog hij om.
Voor mij betekend dit dat ik me mag gaan opmaken voor het vaderschap.
Leuk het hele weekend met mijn kinderen, nou dat begon al weer goed.
Het was ineens bed tijd en dan gaat de trui en de rest uit en de pyjama aan
Tot het moment daar was en de trui over het hoofd moest.
De trui bleef wat hangen en daar hadden ze zo enorm veel schik aan.
Dikke pret bij het pyjama aan trekken, met leuke foto's tot gevolg.
de dames hadden ontdekt dat het wel erg veel op de muts van kabouter plop leek.
Pa moest er dan ook maar even een foto van schieten met zijn digi cam.
Zie hier het resultaat hahaha.
wel een maf gezicht ,maar erg leuk.

De trein uit zwolle heeft een vertraging van anderhalf uur

Goedemorgen allemaal.
Ik ben net thuis en zal het een en ander even in kloppen in de tekstverwerker om het vervolgens op mijn site te gaan zetten.
Het begon allemaal zondag avond:
Om twintig voor tien stapte ik in Hoogeveen op de trein richting de Friese hoofdstad.
Op het zelfde moment stapte er een man in van midden in de zeventig en we raakten in gesprek.
De man vertelde dat het de verkeerde trein had genomen in Utrecht, en nu terug moet reizen om net als mij in Meppel over te stappen in de trein naar Leeuwarden.
Het is zo dat er twee treinstellen aan elkaar zitten die in Amersfoort of Zwolle worden losgekoppeld,
Om als twee verschillende treinstellen verder te rijden.
Ieder in een andere richting, de een naar Leeuwarden de ander naar Groningen.
En dan zou het zomaar kunnen dat als je naar 25 jaar weer eens met de trein rijst, je in het voorste gedeelte zit terwijl je het achterste gedeelte moet hebben. de senior was het overkomen en zat in de trein naar Groningen. afijn in Meppel zijn we beiden overgestapt waarna het volgende gebeurde.
Er trad een wissel storing op waardoor we eerst een stuk terug moesten rijden om vervolgens via het andere spoor naar Leeuwarden te kunnen reizen. Omdat de trein naar Groningen voorrang kreeg moesten we haast twintig minuten wachten. Aankomst in Leeuwarden 5 voor half twaalf.
Bijna twee uur reistijd voor een stukje trein Hoogeveen Leeuwarden.
Welnu Het is half een als ik dit blog schrijf.
Welterusten voor straks en voor een ieder werk ze vandaag.

De sterke arm van de wet

Tjonge, Tjonge, Tjonge.

Ja hoor , weer een bekeuring aan me reet.

Rijden zonder deugdelijk achterlicht.

En van morgen deed ie het nog.

Die lampjes knappen als wortels.

Voor een euro heb je er een .

Maar dit grapje kost me weer 35 euro , misschien wel meer.

Oke wet is wet, en waar die gasten voor staan is nodig op straat.

Maar zijn die gasten niet wat te enthousiast met het incasseren van het geld voor hun nieuwe petten en broeken.

Nou ja ik moet maar iets in elkaar gaan knutselen waardoor dat rot lampje niet telkens stuk gaat.

Ik denk iets met een paar power leds of zo.

Weerstand er tussen, dat moet werken.

gaat nooit meer stuk.

Ja dat wordt het.

Kan ik me mooi de volgde keer 35 euro besparen.

In afwachting van de accept giro van het CJIB teken ik.

Kraker.

Nummer 108

In het dorpje in het mijnland, aten zij een schamel brood,
dagelijks ging men kolen delfen in de schaduw van de dood.

Samen haden ze een jongen met veel zorgen grootgebracht,
En voor het eerst zou hij met vader mee gaan in de donkere schacht.

En op zekere morgen ging hij met zijn vader naar de mijn,
fier om dat hij nu een man was en voor thuis een steun kon zijn.

En ze gaven hem een mijnlamp en een nummer 108,
en toen werd hij met de anderen diep de aarde ingebracht.

Bij hen voegen harder werkers zwetend met gekromde rug,
eerst een knal en toen een nood kreed naar de hoofdschacht werd je vlucht.

Toen ze vluchtend voor het mijngas boven kwamen in de schacht,
Was er eentje die niet terug kwam het was nummer 108.

Stil werd nu een grijze vader in de mijn en vol verdriet,
dekend waarom zijn kind moest sterven en de dood hem blijven liet.

Thuis daar zit zijn bedroefde moeder af en toe streelt zij zijn pak,
eerste werkpak van haar jongen met het nummer 108.

En dan kom je moe thuis

Tjonge het valt niet mee om zo af en toe een verhaal op je weblog te zetten.

zeker als je moe thuiskomt van je werk , helemaal leeg en geen fut meer om iets te schrijven.

Meestal heb ik wel stof tot blog, maar vandaag zit het me gewoon even tegen wegens drukte op het werk. Dan zit je s'avonds lekker relaxed op de bank met een pilsje wat te ontspannen.

Zo het is alweer 22.00 uur dus ik duik zo mijn bed in.

Ik ben erg moe en het is erg druk deze week. morgen weer een dag em wie weet wat ik morgen mee maak. Voor je het weet heb ik weer stof tot bloggen.

Ik wens een ieder nog een prettige werk dag toe en tot horens.

Kraker.

even wat leuks voor het weekend

Namens het CBR een fijn weekend

Prettig weekend

Prettig weekend gewenst .

Groeten .

kraker

domo vla

Toen mijn oudste dochter net een paar maanden oud was kriebelde ik haar vaak op de buik tot ze het uitbrulde van de lach. daarbij zong ik dan het volgende liedje:

Boe Boe, Bla Bla, We maken domo vla

Boe Boe, Bla Bla, aardbei, vanille en chocola

Boe Boe, Bla Bla, we maken domo vla

In die makkelijke pakken

en tijdens de woorden in die makkelijke pakken begon ik haar te kietelen.

Nu bijna zeven jaar na dato weet ze het liedje nog, ik zing het nog wel eens en dan lacht ze bij de gedachten dat ik haar op het eind moet gaan kietelen wat ze geweldig vindt.

Nu speurde ik jaren het internet af op zoek naar die tune uit de reclame van 1985.

Ja het is alweer een poosje geleden.

wel nu ik heb hem gevonden.

hier staat het

Inderdaad die met die koetjes.

De postbode

Stel je bent een post loper.
Wat maak je dan allemaal mee als je door de straat loopt om post te bezorgen.
Links van je staat een man met zijn Black & Dekker zijn heg te snoeien.
Rechts hoor je een hond blaffen.
Je kan net op tijd wegspringen want achter je scheurt een brommer voorbij.
Je post de brief en loopt verder.
Bij het volgend adres lijkt het of je de brievenbus niet kan vinden en je zoekt een minuut of drie.
Vervolgens zie je hem, verscholen achter een erg stekelige haag.
Na een paar pijnlijke krassen te hebben opgelopen loop je al bloedend naar het volgende adres.
Tja pleisters meenemen misschien, hoe? je hebt al zoveel bagage.
Vervolgens sodemietert je fiets om, licht alle post op straat en mag je het weer gaan uit sorteren en
vervolgens op straat gaan leggen. Ja het is fijn om postbode te zijn.
aan het eind van de dag heb je het toch op gered en fiets je fluitend terug naar het postkantoor om je fiets te stallen, onderweg nog een enorme stortbui over je heen krijgen.
Als een verzopen kat kom je aan waarna je koud en nat de fiets in het hok zet. Nog even op slot zetten, krak het sleuteltje breekt af. snel pak je mopperend een tangetje om het laatste stukje sleuteltje er uit te peuteren.
Zo nu lekker naar huis, om de volgende dag fris weer op je werk te verschijnen, en tot de conclusie komt dat je band van je fiets lek is.

Ode aan de post bezorgers.

Ondanks tegenslagen gaan jullie door weer en wind, om telkens de post te bezorgen.

Vaak koud en nat van de regen.

Of helemaal onder de blauwe plekken, om dat ze tijdens gladheid wel tien keer onderuit zijn gegaan, met de zware fiets tassen vol post.

Kraker.

Dom Kraker Dom

Weer een avontuur beleefd van morgen.

Zo stapte ik om tien voor zeven de deur uit op weg naar mijn berging om mijn brommer te pakken, om zo op weg te gaan naar de zaak. Klaarblijkelijk was ik aan het slaapwandelen want een maal op de zaak begon ik helder te worden, om tot de vervelende ontdekking te komen dat mijn sleutels weg waren. Stommeling , uilskuiken, frikandel dacht ik nog, je hebt ze verloren. Nou ja dan maar zes kilometer terug tuffen naar huis, onderweg goed kijken of er niks op straat licht wat de sleutels kunnen zijn. een maal thuis aangekomen bij m'n flat toch maar door het raam van de berging zien of de sleutels misschien nog in het slot hangen van mijn fietsen hok. Ja hoor daar hingen ze, nu nog de toegang tot de berging open maken met de sleutel en dan , oh jee.

die sleutel zit natuurlijk aan het sleutelbos. En daar kan ik nu niet bij. de reserve sleutels lagen bij mijn moeder dus dat wordt hem ook niet. Gelukkig was de buurvrouw thuis, zodat het allemaal goed is gekomen. Na dat ik met haar sleutel de toegang van de berging had gerealiseerd, kon ik bij mijn hokje komen om snel de sleutels uit het slot te halen. de sleutel van buuf terug gebracht waarna ik weer op weg ging naar de zaak. Daarna nog even een lach salvo van de collega's geïncasseerd en vlot aan het werk gegaan. Tja wel een beedje dom kraker denk ik dan. Stel dat je al slaapwandelend zo over het balkon stapt. een val van 15 meter is pijnlijk, dan wel dodelijk. Nee beter opletten wat ik doen en eerst maar een bakje slobber voor dat ik op weg ga naar mijn werk. Ben ik in ieder geval wakker en dat is wel zo veilig.

Ben ik nou zo zat of lijkt het zo

Het was erg gezellig.
Het huis zat vol vrienden en kennisen.
ook aan drank was geen gebrek.











Jopie vindt het wel best en gaat er bij liggen


Tijdens mijn verjaardag feest zijn er diverse foto's gemaakt.
Schrik schrik dit zijn ze.







Kraker met een fles grolsh, jeukt jouw neus ook zo ?

Even bij praten

Tjonge, tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, wordt het niet weer eens tijd om wat te bloggen denk ik dan.
Ik heb nog wat leuke foto's op de camera staan die ik had geschoten tijdens de visserij dagen in Harlingen vorig weekend.
Bij deze zet ik ze op de site.
Oh voor sommigen even een kleine toelichting over wat die visserijdagen nu pressies inhoud.
Elk jaar wordt er in de haven van Harlingen een soort van open dag gehouden op diverse vissers boten. Alles mag je bekijken en elke boot is versierd met leuke vlaggetjes. tijdens deze dagen zijn er in en om de Harlinger haven diverse activiteiten georganiseerd, zoals dit jaar de record poging Jumpstijl. Het was een groot succes en vele mensen kwamen van heide en verre om al dit moois te bewonderen.
Vele schepen waren te bewonderen uit alle delen van de wereld.
Het was mooi om te zien en van elke hoek klonk een gezellig shantykoor.
Tussen door de honger stillen met een lekker gebakken visje en een lekker pilsje voor de dorst.
Volgend jaar zijn er weer visserijdagen .
Ja gezellig.