knoopkes ( piter wilkens )

Fjirtjin wiene wy as fyftjin, âlder ha wy grif net west
Do wiest by jim omke en muoike, ik wit it allegear nog best
It wie simmer en do fytstest hieltyd ús hûs foarby
Ik siet yn `e tún en lake om dat healwiis gewiuw fan dy
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Knoopke ien, ferlegen prebearre ik wat út
Knoopke twa, do joechst my samar in tút
Knoopke trije, ik hie it súver hast net mear
Mar by it fjirde moast ik wachtsje oan `t de oare kear
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Jûns dan wiene wy tegearre, wat wie it spannend elke kear
Stikum stadich justjes fierder, elke jûn in knoopke mear
En ik fielde my sa lokkich, ik wie sa wiis my dy
Ik liet dy mar wat piele en de tiid dy fleach foarby
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Knoopke fiif, foarsichtich naamsto de tried wer op
Knoopke seis, do wiest myn eigen leave pop
Knoopke sân, ik hie it súver hast net mear
Mar by it achtste moast ik wachtsje oan`t de oare kear
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Oare famkes drage.....as in himd mei elastyk
Mar dat kin my net bekoarre, knoopkes ha mear romantyk
Doe `t ús omke ús trapearre wie ús avontoer foarby
Tolve fan de fyftjin
Fierder bin `k net kaam by dy
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Knoopke njoggen, ik aaide eefkes troch dyn hier
Knoopke tsien, noch nea gie ik safier
Knoopke alve, ik hie it súver hast net mear
Mar nei `t tolfde kaam der nooit mear in oare kear
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau
Hiest in bloeske oan mei knoopkes, fyftjin knoopkes lyts en blau



Veertien waren we of vijftien, ouder zijn vast niet geweest
Jij was bij je oom en tante, ik weet het allemaal nog best
Het was zomer en jij fietste steeds ons huis voorbij
Ik zat in de tuin en lachte om dat gekke gewuif van jou
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Knoopje één, verlegen probeerde ik wat uit
Knoopje twee, jij gaf mij zomaar een kus
Knoopje drie, ik had het bijna niet meer
Maar bij het vierde moest ik wachten tot de volgende keer
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
`s Avonds dan waren we samen, wat washet spannend elke keer
Stiekum langzaam steeds verder, elke avond een knoopje meer
En ik voelde me zo gelukkig, ik was zo wijs met jou
Ik liet je maar wat gaan en de tijd vloog voorbij
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Knoopje vijf, voorzichtig nam je de draad weer op
Knoopje zes, jij was mijn eigen lieve pop
Knoopje zeven, ik had het bijna niet meer
Maar bij de achtste moest ik wachten tot de volgende keer
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Andere meisjes dragen.... of in hemd met elastiek
Maar dat kan me niet schelen, knoopjes hebben meer romantiek
Toen ons oom ons betrap was ons avontuur voorbij
Twaalf van de vijftien
Verder ben ik niet gekomen bij jou
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Knoopje negen, ik aaide eventjes door je haar
Knoopje tien, nog nooit ging ik zover
Knoopje elf, ik had het bijna niet meer
Maar na het twaalfde kwam er nooit meer een andere keer
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Je had een blousje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw