dinsdag 23 september 2008

Baaldag

Een vader die je niet ziet.
Een moeder die in de Psychiatrie zit
Stiefvader is net als moeder en mijn Poolse stiefmoeder is weer net als vader.
Een Ex-vrouw die omwille van haar zelf zo snel mogelijk het telefoongesprek wil beƫindigen,
en mijn oudste dochter die last heeft van onverklaarbare driftbuien en daar dan heel verdrietig over is .
Tja daar sta je dan als alleenstaande vader met je goede gedrag, want met wie kan je er over praten.
Het maakt mij soms wel eens bedroeft om te horen hoe die kleine meid van me zo worstelt met haar leventje en zoveel moeite doet om het allemaal te kunnen begrijpen.
Ik blijf dan weer zitten met een onbeantwoorde vraag, of met een verdrietig gevoel.
Want hoe kan ik mijn kind helpen, en hoe moet ik het met haar moeder bespreken als ze me zegt dat ze nu even geen tijd heeft en het haar niet uit komt.
Met mijn moeder kan ik deze problemen niet bespreken want dat geeft haar teveel spanning, waardoor ze weer extra zorg nodig heeft.
Mijn vader komt hier enkel om te pissen, tja dan houd het op he?
En om nou bij een psychiater te gaan lopen is me eigenlijk ook niets.
Ik zal mijn stil verdriet om de kids en andere problemen die het leven met zich mee brengt, zoals elk ander mens zelf moeten oplossen. Al verlang je wel eens naar de ouder kind relatie , zodat je met je problemen bij je ouders er over kan praten.
Begrijp je dat ik dat wel eens wat last krijg van het zogenaamde Remy gevoel, van Alleen op de wereld? Oke dan !
Nee dat zijn geen leuke dingen.
Misschien zou ik eens kunnen overwegen om een papegaai aan te schaften, of een goudvis om wat gezelschap in huis te hebben .
Lijkt me geen pretje trouwens om de hele dag rondjes te zwemmen uit verveling, en enkel omdat je baasje te beroerd is om je in een grotere badkuip te doen.
Gelukkig wonen wij niet in een lucifer doosje, alleen de gedachte al.
Nee geen goudvis.
De reden? Ik heb geen badkuip !
En die papegaai zou ook de gehele dag alleen zitten, om dat ik werk.
Kunnen jullie dat, de hele dag in jezelf praten, enkel omdat het gejank van de radio je de hele dag al loopt te vervelen?
Ik niet !
Daar moet je papegaai voor zijn.
Nee geen papegaai, die loopt toch de hele dag in zichzelf te lullen.

Ehm tja wat dan.
Laten we het leven maar met een korreltje zout en een slokje azijn nemen zoals het leven soms is.
Zuur en zout.


Nou proost dan maar he?
Ik neem er nog maar een, twee, drie, vier.

Op het leven, vaak bitter maar soms net een lachfilm.


Kraker.

4 opmerkingen:

Billy zei

Gelukkig zijn er ook andere dagen, Kraker!

Op naar beters, keep smiling

Anoniem zei

fijne tekst heeft me geintrigeerd leven is inderdaad niet altijd even makkelijk maar jij spant toch wel de kroon

kraker zei

@billy:
Ja zeker billy , er zijn ook andere betere dagen .
Gelukkig wel.
maar wat is het flauw dat waneer ik mijn kinderen bel en ik geen gehoor krijg, ik niet terug kan bellen want dan krijg ik ineens een in gesprek toon .
Wel een half uur tot drie kwartier lang.
Tot de kinderen in bed liggen.
Net of ze op hun nummer herkenning zien dat ik gebeld heb en de telefoon er naast leggen tot de kids slapen.
Bel ik dan terug dan liggen ze al en zal ik een andere dag terug moeten bellen.

echt heel erg laag.



Kraker.

kraker zei

@anoniem:
Tja dat is nu eventjes zo.
Verder geniet ik wel van het leven hoor?
Het is alleen erg jammer dat ze op deze mannier zitten te klieren.


Kraker.