De Pattat generatie

Vroeger en nu (Patatgeneratie)

Toen ik nog een kind was, ergerde ik me kapot aan volwassenen met hun flauwekul hoe moeilijk zij het wel niet hebben gehad toen ze nog jong waren: zij moesten elke dag 15 kilometer naar school fietsen in de regen en tegen de wind in naar hun te kleine en te oude klaslokaal waar ze alleen maar achten of hoger haalden ondanks hun fulltime bijbaantje bij de plaatselijke boer voor een paar kwartjes per uur om er maar voor te zorgen dat de familie niet van de honger omkwam!


En ik herinner me dat ik mezelf toen beloofde dat, als ik volwassen was, er geen kans bestond dat ik kinderen zulke onzin voor hun neus zou houden over hoe moeilijk ik het vroeger had en over hoe makkelijk zij het tegenwoordig hebben.

Maar........ nu ik een bepaalde leeftijd heb bereikt, kan ik het toch niet laten om eens goed om me heen te kijken naar de jeugd van tegenwoordig.




Jullie hebben het verdomme zo makkelijk!

Ik bedoel, vergeleken met mijn jeugd is die van jullie een krankzinnig paradijs!

Ik haat het te moeten zeggen, maar jullie rotjeugd van tegenwoordig, weten niet hoe goed jullie het wel niet hebben.

Toen ik nog een kind was, hadden we nog geen internet.


Als we iets wilden weten moesten we naar die takke bibliotheek fietsen en moesten we het zelf opzoeken in een boek.
Er was toen nog geen e-mail.

Wij moesten een brief schrijven met pen en papier, en je moest naar de andere kant van de straat lopen om die brief in die brievenbus te stoppen en pas een week later ontving die ander je brief .




Als je op de brommer weg moest, moest je dat ding gewoon aantrappen, en als dat niet lukte er naast hollen om hem aan de praat te krijgen.

Zo blijf je lekker slank!

Je moest je hand gewoon uitsteken als je de hoek om moest.
En er zat een bel aan het stuur.


Toen waren er nog geen Cd's, MP3's of Napsters en Kazaa's. Als je muziek wilde jatten moest je helemaal naar de platenwinkel.

Of je zat bij de radio te wachten met je cassetterecorder om een nummer op te nemen wat toch nooit lukte omdat die idiote DJ altijd erdoor praatte bij het begin van een nummer en het zo helemaal verziekte.

En had je geld dan kocht je het singeltje van 4 en halve gulden (ach ja, die gulden...) en kreeg je alleen dat wat je kocht + een B kant.

Geen bonustracks, remixen en 20 andere uitvoeringen waar eigenlijk geen moer aan is.

Je moest voor het andere nummer zelf de plaat omdraaien en de platenspeler weer opstarten.

En porno?

Downloaden?

Je moest je oudere broer of een oudere jongen in de buurt omkopen om het bij de krantenzaak een Penthouse of Playboy te kopen.

Het was deze optie of jezelf ophitsen bij de lingerie bladzijden uit de Wehkamp Catalogus. Dat waren de opties waaruit je kon kiezen!




Wij hadden geen leuke dingetjes zoals wisselgesprek!

Als je aan de telefoon was en iemand anders wilde je bellen kreeg deze een ingesprektoon.

En wij hadden ook geen nummer-herkenning!

Als de telefoon ging, had je geen idee wie er belde, het kon je baas zijn, je moeder, een verkoper, je drugs dealer of nog erger je schoonmoeder!?

Je wist het niet!

Jahaa meneertje, je moest de telefoon gewoon opnemen en de gok nemen!




En we hadden geen mobieltjes.

Als je van huis was, was je gewoon onbereikbaar tot je aankwam daar waar je zijn moest.

En toen er mobieltjes op de markt kwamen moest je daar een steekwagen bij kopen om het toestel mobiel te kunnen vervoeren.

En als je stoer als je kon, het apparaat aan de hand mee sjouwde, moest je direct daarna langs een chiropractor om je weer rechtop te laten lopen!




En wij hadden geen stoere Sony Playstation met high-resolution 3-D graphics!
Wij hadden een Atari 2600 of een spectrum of een commodore 64!!
Met spelletjes zoals 'Space Invaders' en 'Asteroids' en 'Pacman' en de beeldkwaliteit was gewoon waardeloos!

Je mannetje was gewoon een klein zenuw vierkantje!!

Je moest je fantasie gebruiken om er iets beters van te maken!
En er waren geen uitgebreide levels en mooie uitgewerkte achtergronden!

Wij hadden één achtergrond, voor altijd!

En je kon nooit winnen, want het spelletje werd steeds moeilijker en het ging gewoon sneller in de volgende levels totdat je dood was!!




En als je naar de bioscoop ging, stonden alle stoelen gewoon nog op dezelfde hoogte!

Als er zo'n grote klootzak voor je ging zitten was je genaaid en zag je geen flikker!




En tuurlijk hadden we televisie, maar toen hadden we maar 5 zenders: Nederland 1 en 2, België 1 en 2 en een Duitse zender waar je toch nooit naar keek.
En als je wilde weten wat er op tv was, moest je een klein boekje gebruiken dat tv-gids heette of je moest in de krant kijken!
En er was toen geen Cartoon Network en zo. Als we tekenfilms wilden zien, kon dat alleen maar op zaterdagochtend!

Hoor je verdorie wat ik zeg?

Wij moesten een hele week wachten voordat we weer tekenfilms konden zien!



Video was er wel, Video2000, Betamax of VHS.

Ze kostten een godsvermogen en wogen hun prijs in kilo's.

Omdat er verschillende systemen waren, kon je niet even een VHS videootje lenen die je schoolvriend had gehuurd als jij Betamax thuis had.

En toen kon je niet bij elke straatkrant verkoper een dvdtje huren of kopen; je moest nog naar een halfcriminele videotheek om een videootje te huren,terwijl je het risico liep dat de eigenaar van die tent 's avonds met zijn ledenbestand op pad ging om videospelers te scoren. Of dat de videotheek na een maand niet meer bestond: opgeheven omdat de eigenaar illegaal videootjes kopieerde, of inderdaad betrapt werd bij het inbreken en stelen van een videospeler.

En weg was je borg.

En owee als je de gehuurde video niet terug gespoeld had, kreeg je een boete!




Dat bedoel ik dus! Jullie snotapen hebben het gewoon te makkelijk.

Jullie zijn gewoon stierlijk verwend !

Je had het nog geen 5 minuten volgehouden in mijn tijd!


Verwend Kind !!!


HERKENNEN JULLIE HIER IETS IN????

WAT HADDEN WE TOCH EEN FIJNE JEUGD, NIETWAAR???

IK VERLANG ER SOMS WEL NAAR TERUG....

FIJNE DAG !