De zoekactie
Het is gelukkig allemaal goed gekomen, maar afgelopen dinsdag middag waren we met z'n allen aan het zoeken. Het zoontje van de buurman van mijn grootouders was al een paar uur spoorloos.
Op zich is dit niets voor deze jongen, die zich met regelmaat even thuis laat zien om kenbaar te maken dat alles goed is met hem. Maar nu had hij een nieuw vriendje ontmoet, zo leuk met hem gespeeld, dat het alles om zich heen was vergeten alsmede de tijd. Politie, taxi chauffeurs en iedereen die maar wilde zoeken werd ingeschakeld om deze jongen van zeven jaar te vinden. Alles hebben we af gezocht, wel drie tot vijf wijken ben ik door gefietst, in de hoop hem te zien, maar het liep op niets uit. Tenslotte ben ik maar terug gaan fietsen om zijn ouders te zeggen dat ik niet heb kunnen vinden. Gelukkig hoorde ik het goede nieuws van zijn vader toen ik een maal voor hen huis stond, hij was terecht. Toen we allen aan het zoeken waren kwam het op een moment weer aanfietsen of er niets was gebeurt. Na een pittig gesprek met zijn ouders zal hij zich nu elk kwartier even melden om te laten blijken dat het goed gaat. Gelukkig is het goed afgelopen. Ik had niet durven denken wat er allemaal met dat joch had kunnen gebeuren.
2 opmerkingen:
Vreselijk als je kind zoek is, je moet er echt niet aan denken dat dat gebeurt. Gelukkig was er met dit mannetje niks ergs aan de hand en is hij weer veilig thuis gekomen.
Jazeker Pamitsha, het is gelukkig goed afgelopen. Tja kinderen zien het gevaar nog niet. De wereld zit vol met van die ziekelijke mensen die zich vergrijpen aan een onschuldig kinderhart. Maar dit joch speelde gelukkig bij een nieuw vriendje en zal in het vervolg laten weten waar het is.
Een reactie posten